Motyw nieszczęśliwej miłości w literaturze – przykłady z różnych epok

motyw nieszczęśliwej miłości

Miłość jest jednym z najczęściej poruszanych tematów w literaturze, szczególną zaś popularnością cieszy się motyw miłości nieszczęśliwej. Cierpiący kochankowie zostali sportretowani wiele razy w różnych dziełach. Motyw miłości beznadziejnej i skazanej na niepowodzenie jest właściwie tak stary, jak sama literatura.

Motyw przebaczenia w literaturze – przykłady z różnych epok

motyw przebaczenia

Jedną z najtrudniejszych rzeczy w życiu człowieka może być przebaczenie innym krzywd, które się od nich doznało. Przebaczenie wymaga silnej woli i charakteru, a czasami w życiu pojawiają się takie wydarzenia, których nie da się wybaczyć i zapomnieć. Przebaczenie stało się jednym z ważniejszych motywów literackich, obecnych w dziełach już od czasów starożytnych.

Obłoki (Ratajczak) – interpretacja

Józef Ratajczak to polski poeta i prozaik, który tworzył zarówno dla dzieci, jak i dorosłych. Żył w latach 1932-1999. Był związany z radiem, telewizją i teatrem. Jego twórczość była wielokrotnie nagradzana. Poezja dziecięca Ratajczaka miała pobudzać wyobraźnie i wykorzystywać plastyczny umysł dziecka, którego myśli są o wiele barwniejsze i łatwiej mu wkroczyć w świat fantazji.

Wydaje się samym bogom równy – interpretacja

Safona to grecka poetka, przedstawicielka liryki eolskiej. Żyła na wyspie Lesbos, na przełomie VII i VI wieku p.n.e. Dom Safony pełnił funkcję szkoły dla dziewcząt, tam poetka uczyła je muzyki, tańca, czy też poezji. Safona żyła niezwykle blisko ze swoimi uczennicami.

Motyw wspomnień w literaturze – przykłady z różnych epok

motyw wspomnień

Wspomnienia to rzecz wyjątkowo cenna. Są one dla człowieka niezwykle użytecznym narzędziem, dzięki któremu on sam oraz jego bliscy mogą wciąż być w pamięci innych, co sprawia, że po śmierci nie znikają ostatecznie. Wspomnienia służą także przekazywaniu kolejnym pokoleniom wiedzy oraz informacji na temat wydarzeń, które miały miejsce przed ich narodzinami.

Motyw apokalipsy w literaturze – przykłady z różnych epok

motyw apokalipsy

Motyw apokalipsy pochodzi z Biblii i dosłownie oznacza objawienie lub odsłonięcie. Jest ona szczególnego rodzaju proroctwa. Opowiada ono o tym, co będzie się dziać w ostatnich dniach istnienia świata. Łączona jest ona często także z Sądem Ostatecznym. Apokalipsa często wykorzystywana jest jako motyw w literaturze, inspirowała ona powstanie wielu dzieł.

Obława – interpretacja

„Obława” to jedna z najpopularniejszych piosenek Jacka Kaczmarskiego – polskiego piosenkarza, poety i autora tekstów piosenek. Stała się ona jednym z hymnów Solidarności. Inspiracją do jej powstania był utwór innego autora – Włodzimierza Wysockiego ( „Obława” stanowi wolne tłumaczenie utworu „Ochota na wołkow) o podobnej tematyce.

Motyw theatrum mundi w literaturze – przykłady z różnych epok

motyw theatrum mundi

Jednym z najważniejszych motywów obecnych w literaturze jest theatrum mundi – teatr świata. Motyw ten przedstawia świat i ludzi jako teatr, scenę i grających na niej aktorów. Życie ludzkie sprowadzone jest w tym toposie do odgrywania z góry narzuconej człowiekowi roli.

Kiedy się dziwić przestanę – interpretacja

„Kiedy się dziwić przestanę” to popularny utwór Jonasza Kofty, o mądrym i pięknym przekazie dotyczącym naszego życia i prawdziwego sensu egzystencji. Czesław Niemen stworzył akompaniament muzyczny do utworu, a wykonała go słynna polska wokalistka Maryla Rodowicz. Jonasz Kofta był wszechstronnym artystą XX wieku – malował, pisał i śpiewał.

Motyw zdrady w literaturze – przykłady z różnych epok

motyw zdrady

Jednym z najbardziej poruszających i potępianych czynów w historii ludzkości jest zdrada. Przybiera ona różne formy – zdradzić można swój kraj, współmałżonka, przyjaciół, naród czy rodzinę. Jednak za każdym razem jest ona tak samo potępiana i trudno jest znaleźć jej obrońców. Zdrada stała się także popularnym motywem literackim, który pojawia się w wielu dziełach.

Niedźwiedź i liszka – interpretacja

Ignacy Krasicki jest jednym z najbardziej znanych polskich poetów XVIII wieku. Był nie tylko literatem, ale także arcybiskupem gnieźnieńskim. Dziś kojarzymy go głównie z bajkami, czyli utworami często wierszowanymi, które wyróżniają się zawartym w nich morałem i symboliką. Bardzo często postaci zwierzęce w bajkach pozwalają zrozumieć przywary i zachowania ludzkie. Tak dzieje się także w utworze „Niedźwiedź i liszka”. 

O tamtej – interpretacja

Stanisław Baliński był polskim poetą, ale także dyplomatą i członkiem grupy Skamandrytów. Jego rodzina od lat mieszkała w Warszawie, ale pochodziła z kresów wschodnich. W domu rodzinnym podtrzymywano dawne tradycje i wychowywano młodego Stanisława w duchu patriotycznym. Możliwe, iż taka postawa przyczyniła się do romantycznych naleciałości w jego twórczości.