J. R. R. Tolkien zasłynął jako twórca Śródziemia, opisanego między innymi w powieści zatytułowanej „Hobbit, czyli tam i z powrotem”. W dziele tym czytelnik poznaje wiele fantastycznych bohaterów. Jednym z nich jest Beorn, przedstawiony jako człowiek, który potrafi zmieniać się w niedźwiedzia.
„Hobbit, czyli tam i z powrotem” to jedna z najbardziej znanych powieści fantastycznych, a jej autor to J. R. R. Tolkien. Pojawia się w niej wiele charakterystycznych postaci z różnych ras, a spośród nich wyróżnia się zdecydowanie człowiek znany jako Bard.
J. R. R. Tolkien to autor jednej z najbardziej znanych powieści fantastycznej na świecie, jaką jest „Hobbit, czyli tam i z powrotem”. Jej akcja osadzona jest w magicznym i wykreowanym przez autora świecie przedstawionym, przez co czytelnik spotyka wiele fantastycznych istot, dobrych i złych. Jedną z nich jest przerażający smok znany jako Smaug.
J. R. R. Tolkien to autor powieści zatytułowanej „Hobbit, czyli tam i z powrotem”. To dzieło należy do gatunku fantastyki, dlatego też można spotkać w nim wiele niezwykłych postaci. Jednym z najbardziej wyróżniających się bohaterów wciąż pozostaje Gollum, czyli dziwny stwór, którego hobbit Bilbo przypadkiem spotkał w jaskiniach goblinów.
„Hobbit, czyli tam i z powrotem” to powieść autorstwa J. R. R. Tolkiena i opowiada ona historię wyprawy trzynastu krasnoludów i jednego hobbita do Samotnej Góry w celu odzyskania skarbu zagarniętego przez smoka Smauga. Krasnoludami dowodzi potomek dawnych królów krasnoludzkich, znany pod imieniem Thorin Dębowa Tarcza.
„Hobbit, czyli tam i z powrotem” to jedna z najpopularniejszych powieści fantasy na całym świecie. Jej autorem jest J. R. R. Tolkien, a akcja toczy się w wykreowanym przez pisarza Śródziemiu. W dziele pojawia się wiele postaci, ale jedną z najbardziej charakterystycznych spośród nich jest czarodziej o imieniu Gandalf.
Utwory satyryczne pojawiały się już w starożytności. Piętnowały ludzkie zachowania, cechy charakteru oraz liczne zjawiska społeczne i polityczne. Dzięki satyrze twórcy przez lata mogli przedstawić swój punkt widzenia na różne tematy i skrytykować je bez narażania się na poważne konsekwencje.
Wisława Szymborska to jedna z najpopularniejszych poetek w historii polski. To jedna z dwóch Polek (obok Olgi Tokarczuk), która zdobyła Nagrodę Nobla w dziedzinie literackiej. Utwory Szymborskiej w dość przystępny, nieskomplikowany językowo i dosadny sposób opisuje istotę przemijania, różnych emocji i zjawisk, które pojawiają się w życiu każdego z nas. Kilka swoich wierszy poświęca tematyce tworzenia wierszy, pasji. Jeden z nich nosi tytuł „Pomysł”.
Nowela należy do najbardziej znanych i lubianych utworów epickich. Krótka i przystępna forma utworu oraz wyraźna puenta sprawia, że nowelę czyta się szybko, a zakończenie nie pozostawia wątpliwości co do jego poprawnej interpretacji. Jakie są główne cechy noweli? Jakie są jej przykłady w literaturze polskiej?
Fraszka to krótki utwór wierszowany, który często ma humorystyczny i ironiczny charakter. Wywodzi się z czasów starożytnych od epigramatu, który stworzył Symonides z Keos. Krótkie zabawne opisy na kamieniach nagrobnych i przedmiotach codziennego użytku na dobre weszły do antycznej kultury, stając się podwalinami dla żartobliwych wierszyków, pisanych przez wielu polskich i zagranicznych poetów. Czym charakteryzuje się fraszka? Do jakiego rodzaju literackiego należy?
Dramat romantyczny odszedł od zasad stosowanych w dramacie antycznym. Dzięki temu jego forma stała się atrakcyjniejsza pod względem fabuły i charakterystyki postaci. Bohaterowie wypowiadają się w nim naturalnym językiem, a kompozycja jest luźna i otwarta. Całość utworu wyróżnia synkretyzm rodzajowy, czyli połączenie cech liryki, epiki i dramatu. Jakie inne cechy ma dramat romantyczny?
Dramat szekspirowski został wykreowany przez Williama Szekspira. Wyróżnia się na tle wcześniejszych dramatów antycznych ze względu na odmienną formę i wykorzystanie scen drastycznych. Uznaje się go za pierwowzór dramatów antycznych. Jakie są cechy charakterystyczne dramatu szekspirowskiego? Jak wykorzystano go w literaturze?